Daten dan maar…

Daten dan maar. Daten omdat de tijd niet stil staat en ik al zoveel tijd verloren heb, omdat ik vrijer in het datingproces sta, minder gepassioneerd, afstandelijker dan ooit. Daten omdat het de zinnen verzet, mij inzicht schenkt in mijzelf en de ander, omdat ik niet wil blijven wachten, onbewust en ongewenst tot jij belt. Nee, ik ben niet aardig en nee, het zijn niet de goede redenen om te gaan daten.

Daten dan maar en daarmee de vreselijke vragen over hobby’s en talenten, over mijn leven vroeger en nu, mijn komaf en opleiding. Alle vragen die vroeger je vader aan een vriendje stelde zijn nu nog steeds het eerste toegangspoortje tot wat moet leiden tot passie en hartstocht, liefde en pijn, tot een samensmelten.

Rationele vragen die de weg moeten vrijmaken naar een emotionele band. Ik doe tot op zekere hoogte hetzelfde. Ik zet criteria in mijn teksten. “Ik ben een half jaar jonger dan jij zoekt, ik zal dus wel niet in aanmerking komen.” Inderdaad, jij bent het niet. Niet omdat je een half jaar te jong bent maar vanwege de conclusie die jij voor mij trekt. Vanwege de starheid waarmee jij met mijn raamwerk omgaat. Wat is een half jaar als je de juiste man voor mij bent? Wat is opleiding, wat afkomst als er vonken vliegen?

En dus probeer ik vooral ook op mijn gevoel te varen. Ik stel maar heel moeilijk persoonlijke vragen maar ik denk wel, en ik observeer en, helaas, soms vul ik in. Ik vertel meer dan me wordt gevraagd, meer dan de ander vertelt. Ik ben tegenwoordig heel onderhoudend gezelschap tijdens een date. Ook dat werkt niet. Ik haat het daten niet meer zoals ik ooit deed maar het zal mijn hobby nooit worden.

Hobby’s heb ik sowieso niet. Het spijt me zeer. Van zeilen hou ik niet en bij een film val ik in slaap. À propos, waarom moet je op mijn leeftijd nog steeds naar de bioscoop tijdens je tweede date? Samen in het donker zitten is leuk als je geen eigen huis of kamer hebt waar je je partner-in-spé kan aanraken en meer. Samen in het donker zitten als volwassenen is alleen een optie als je niet met elkaar wilt spreken, elkaar niet wilt aankijken, als je geen zin hebt je in de ander te verdiepen. Ik weet, ik vat het anders op dan is bedoeld.

Hoe moet je daten? What’s done and what’s not done? De meningen verschillen. De een zegt dat bdsm een absoluut taboe onderwerp is tijdens een date: “als het klikt dan zal de bdsm geen probleem opleveren.” De ander vindt dat alles bespreekbaar is, en dus ook bdsm. “Je wilt tenslotte weten of er een match is op dat vlak.” Een derde legt de nadruk op het zoenen: “als hij goed zoent, is hij goed in bed.” De volgende heeft een hele strategie bedacht, compleet met draaiboek en al. En ik? Ik weet het niet.

Ik probeer zo’n ontmoeting te duiden en ik zit er honderd keer finaal naast. Wat is belangrijk en wat niet? Hoe beïnvloedt het gedrag rondom een date mijn oordeel over de man, en is dat juist? Iemand loopt een stuk met me mee richting park en keert net waar het park begint om. Een ander staat erop aan de buitenkant, daar waar de auto’s rijden, te lopen uit veiligheid. Een man aarzelt of we wel of niet de rekening samen zullen betalen. Een aantal mannen kiezen voor mij wat ik zal eten, een aantal mannen doen dit juist niet.

Ik heb ontdekt dat je ook in het daten geoefend kunt raken. Ik heb veel meer zelfvertrouwen dan aan het begin van mijn zoektocht. Ik mail geen dagen of weken meer met iemand. Ik ken mijn valkuilen inmiddels. Ik neem al heel snel het initiatief om te bellen en een afspraak te maken. Ik probeer vocaler te zijn, mijn gevoelens te uiten. Ik probeer feedback te geven. Ik blijf het moeilijk vinden dat daten. Het is geen natuurlijk proces voor mij. En toch…

Daten dan maar omdat ik geen andere manier zie of zag om iemand te ontmoeten. Ik ben geen mensenmens, jij loopt niet in de winkel met een labeltje dominant net zo min als ik herkenbaar zal zijn voor jou. Daten dan maar opdat er wellicht iemand komt die de touwtjes in handen neemt, die mij ziet en accepteert zoals ik ben, die zich niet laat intimideren, die om me moet lachen en me geil vindt en die me graag een tweede keer wil ontmoeten, heel snel na die eerste keer en een derde keer, en een vierde… En ik hem!

Daten dan maar ondanks mijn ervaringen ermee die wel tot dagboeken maar niet tot bestendige relaties leidden. Ervaringen die hebben gemaakt dat ik nu date zonder passie. Daten want ik zou willen dat er weer vonken gaan vliegen, en mijn passie weer naar boven komt. Daten omdat ik hopelijk met de juiste man innig zal weten wat ik moet doen en wie ik zal zijn. Om te ervaren hoe ik gegroeid ben en hoe ik zal groeien, om liefde te schenken en te ontvangen. Ondanks alles, daten dan maar… opdat ik zal zijn wie ik zo graag wil zijn.