Twee mails van dominante mannen die ik niet ken en beiden ondertekenen met “Meester zus-en-me-zo.” Meester, een term met vele betekenissen maar altijd geassocieerd met achting en respect.
De man die zulk een titel draagt moet wel respectwaardig zijn. Meester: zo'n titel geef je niet aan jezelf, die word je, nadat je hem hebt verdiend, gegeven. Door de samenleving, aan het einde van een universitaire opleiding; door je discipelen, je leerlingen, je volgelingen in wat voor context dan ook uit eerbied; door je slaaf.
Ik ben oprecht verbaasd over het zelfgebruik van een dergelijke titel in een mail aan een wildvreemde dame die men maar meteen van haar hoofdletter ontdoet. “Dag merel” - mijn tekstverwerkingsprogramma heeft er moeite mee en ik ook. “Hoe gaat het met je? Groeten, Meester Pieter.”
Dat ik ook de groeten moet hebben van Prinses Margriet, daar ga ik zondermeer vanuit. We spraken elkaar onlangs nog. “Hoe gaat het met Meester Pieter?” “Goed, dank je!” Ik ken hem niet deze Pieter die zich Meester noemt. Net zo min als ik Meester Tom, Meester Mark en Meester Wim ken.
Hoezo overigens die combinatie van titel en voornaam? Ofwel je tutoyeert en noemt de baas bij zijn of haar voornaam. Dat is wat ik altijd standaard doe als ik de mails beantwoord van de vele Meesters die ik schijn te hebben.
Ofwel je vousvoyeert. In dat geval zul je ook al snel ‘met twee woorden’ spreken en de formele titel van de baas noemen zodra je hem aanspreekt – zo dat mag – of antwoordt. Voor hen die in of na de jaren zeventig zijn geboren, dat gaat als volgt: “Meester, wilt u een koekje”, liever dan “wilt u een koekje, Meester?”
De formalisten onder ons weten wat er gebeurt met dat koekje als je je vraag niet goed formuleert. Dan wordt het een koekje van eigen deeg. Kijk, en dan is het opeens een ander verhaal want dan zijn verhoudingen gekanteld, dan is er sprake van een formele hiërarchie die formeel spraakgebruik vraagt, vereist.
Du moment dat de man zich als Man heeft doen gelden en jij in je natuurlijke positie glijdt, dan is het niet meer vreemd hem te noemen, aan te spreken zoals je dat van nature wilt of moet. Maar dan nog, ik ben ik, begrijp ik niet waarom je je Meester, Meester Marcel zou noemen.
It simply doesn’t make sense unless…, tja tenzij je meer dan één Meester dient natuurlijk. Kan dat? Zeker wel, zo is me gebleken maar mijn ding is het niet. Al is het maar omdat het gewoon niet werkt twee kapiteins op één schip. Omdat je geen twee heren kunt dienen – en zelfs geen twee Heren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten