“Ik heb mij expres niet blootgegeven om de spanning extra lading te geven. Nu blijkt dat we toch niet op dezelfde golflengte zitten.” Wat is dat toch met dominante mannen? Mannen die vaak allereerst en uitsluitend geïnteresseerd zijn in mijn meest geile, privéfantasieën? Alle vragen over mijn diepste fantasieën zijn als een koude douche.
Deze dominante mannen voeden mijn afkeer door de voyeuristische pseudo-telepathische zelfingenomenheid waarmee ze zich kronen tot ‘natuurlijke dominanten’. Ze maken dat ik mijn luiken naar beneden gooi, mijn hart sluit en ieder excuus om uit het contact te treden aangrijp.
Zodra mannen vragen naar mijn diepste, meest verborgen fantasie en zij na een simpele wedervraag niet op de proppen komen met hun eigen ideeën over sm maar opnieuw vragen naar wat mij “beweegt en drijft”, is het over. Dat is niet aardig, niet correct maar het is hoe ik reageer, helaas.
Ik weet, ik weet, je moet kennisnemen van mijn wensen om zodoende in te kunnen schatten hoe het zit met compatibiliteit en kansen op succes. Maar dat geldt net zo goed andersom! Waarom vertel jij, dominante man niet hoe jouw bdsm er uitziet? Waarom word ik geacht mij als eerste – en vaak als enige - kwetsbaar op te stellen?
Te vaak ben ik ingegaan op de meest bizarre vragen en eisen voorafgaand aan een eerste ontmoeting. Te vaak heeft het tot niets geleid. Zo moest ik eens mijn hele kledingkast inventariseren, en deze lijst voor een bepaald tijdstip opsturen. Ook toen al had ik de neiging allerlei beslist niet-gewenste kledingstukken op te voeren, maar ik deed het niet. Ongewenst product van een goede opvoeding!
Tegenwoordig zou ik vanzelfsprekend weigeren op zo’n verzoek in te gaan. Natuurlijk voldeed de kast niet aan de geile fantasieën van de man over een slavinnengarderobe en dus ging de ontmoeting niet door. Beter had hij direct kunnen vragen of ik leren strings, doorschijnende mini-jurkjes en rubberen korsetjes in mijn kast had hangen. Beter en sneller, voor hem en voor mij.
Enfin, men leert… Dus toen de volgende heer vroeg wat ik het mooist aan mijzelf vond, zei ik hem naar waarheid dat ik een stralende lach heb. Dat was natuurlijk niet wat hij wilde horen maar wel wat ik wilde vertellen. Ook die date werd geannuleerd. De stralende lach die die afzegging opleverde, heeft hij jammer genoeg nooit gezien.
“Merel, stuur me in honderd woorden je meest geile fantasie!” Mijn diepste privéfantasie is precies dat: privé. Als ik die al zou delen en jij zou er iets mee kunnen of willen doen, dan zou de realiteit beslist verbleken bij mijn bedenksels. Het van A tot Z naspelen van een natte droom – zo dat zou kunnen – is niet spannend of verrassend.
Het vergt van jou weinig of geen creativiteit. Het roept bij mij een allergische reactie op die ik je graag bespaar al wil je nog zo graag weten wat mij “beweegt en drijft.” Wat privé is moet privé blijven tot het niet meer privé kan zijn. Het is aan mij te bepalen wanneer dat moment daar is, en met wie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten