Een nachtelijk gesprek lijkt hem wel wat. Nou weet ik dat dat heel spannend en leuk kan zijn, maar met deze man schuif ik de eerste kennismaking toch maar even door naar het daglicht.
Hoe laat het hem uitkomt, vraag ik beleefd. Het antwoord is helder: negen uur ’s ochtends. Zucht, nee naar een kantoorbaan ben ik niet op zoek. Om half tien bel ik en ik krijg de voicemail van ene Corrie die me nu niet te woord kan staan en of ik maar een berichtje wil achterlaten.
Opeens zie ik alle valkuilen van internetdating weer groot in neon geprojecteerd op de muur tegenover mijn pc. Kijk uit! Mannen hoeven geen mannen te zijn. Het telefoonnummer dat men prijsgeeft is niet noodzakelijkerwijze het enige of enig juiste nummer van de heer in kwestie. En de spiritueel verlichte boeddhist is misschien wel een naar seks hongerende psychopaat.
Ik ben blij dat ik het nachtelijke telefoongesprek heb afgewimpeld en stuur een neutraal mailtje met de vraag wie Corrie is. Natuurlijk ben ik vervolgens degene die het verkeerde nummer heeft ingetoetst. Niet dus. Zijn mailtje van gisteren toont overduidelijk dat hij een typefout heeft gemaakt. Ach ja, mannen… Zelfs zij die niet dominant zijn, maken nooit fouten. ‘Tis maar dat je het weet!
Hij stuurt nogmaals een telefoonnummer maar ik moet weg en antwoord dat ik het later op de dag zal proberen. Eigenlijk is de zin om hem te bellen al vervlogen voor het zover is. Bovendien, dat hij van een rauwkostsalade met kikkererwten als ontbijt heeft genoten, doet mijn lust niet echt toenemen.
Het gesprek valt uiteindelijk best mee. Het is een aardige man die ik aan de andere kant van de lijn heb, beetje langdradig - dat wel. Nee, hij weet niet wat bdsm is. Ja, hij heeft wel eens van sm gehoord. Hij veroordeelt het niet maar vraagt een paar maal bevestiging dat ik ook “zo” ben.
Ja, dat ben ik. Ik ben ook “zo.” En nee, voor mij hoeft hij geen interesse in sm te ontwikkelen. Dat werkt toch niet. Sm moet vanuit je hart, je ziel, je eigen ik komen en niet vanuit de wens het voor een ander te verdragen of te ontdekken.
Ik kan je rust bieden, zegt hij als mijn beltegoed er bijna door is en ons gesprek wreed maar tijdig door een piep wordt onderbroken. Rust is wat ik zoek. Rust is wat jij me had kunnen bieden. Boeddhist zoals hij het is. Man met overwicht en kalmte.
Jullie mannen die je centrum, je aarde gevonden hebben en er niet vanaf wijken. Die niet meegaan in emoties. Die praten over loslaten, over elkaar niet claimen, over rust. Jullie zijn bijzonder. Wat zou ik graag die rust vinden. Maar niet bij de kikkererwten-man die het gesprek maar bleef voeren totdat mijn beltegoed opraakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten