Een mooi begin

Eens vroeg ik een man naar zijn visie op bdsm en hij schetste me een scenario dat zeer tot mijn verbeelding sprak. Hoe kon hij weten dat de rauwheid, de hardheid ervan me herinnerde me aan mijn meest diepe bdsm-fantasieën, mijn meisjesfantasie? Het was magisch.

Hij hoefde me niets meer te vertellen. Ik wist dat hij mij zou kunnen domineren. Hij had zijn visie en die sloot aan bij de mijne. Bovendien kreeg ik het idee dat hij zich niet aan mij zou aanpassen. Gelukkig!

Eindelijk een dominant die wel vroeg naar mijn grenzen, die daar duidelijk rekening mee zou houden, maar verder zijn gang zou gaan zoals een dominant zijn gang hoort te gaan. Hij is tenslotte dominant, hij leidt en ik moet volgen.

Te weten dat hij zich altijd en overal zou kunnen doen gelden was een eeuwige bron van geilheid, van spanning en verwachting. Dit was echt, geen toneelstukje, geen spelletje met een begin, een midden en een einde.

Hier geen na-aper van mijn fantasie die uit de context van mijn gedachtewereld slechts een bron van irritatie zal zijn. Nee, een man met eigen creativiteit, die goed in heeft geschat – ja, inderdaad bijna telepathisch – wie en wat ik ben.

Zo’n ervaring, hoe mooi ook, maakt het daten er tegenwoordig niet eenvoudiger op. Ik sla echt dicht als er naar mijn bdsm-wensen wordt gevraagd. Daarop is de conclusie al snel: “jij bent echt niet onderdanig en veel te veeleisend.”

Ja, gek is dat toch. Ik ben inderdaad veeleisend, en waarom zou ik dat niet mogen zijn? Mijn bdsm is belangrijk voor me maar de rest van mijn leven is dat net zozeer. Het één kan, wat mij betreft, niet zonder het ander.

Als een dominante man primair geen enkele interesse toont in wie en wat ik ben in het vanilla leven, als hij enkel geile praat wil, dan haak ik af. Simpel en terecht, als je zoekt wat ik zoek. Ik wil zijn wie ik ben bij jou, in de realiteit die er tussen ons is, niet wie ik ben in een natte droom.

Ik zoek geen geilheid, ik zoek een man die Man is. Ik zoek een Man die ook man durft te zijn. Steeds vaker denk ik erover maar niet meer te zoeken naar een dominante man. Zij hebben duidelijk – op een enkele uitzondering na – geen verstand van onderdanige vrouwen en hoe hen te veroveren.

Jammer voor hen want mijn onderdanigheid gaat diep en mijn fantasieën zijn beslist de moeite waard. Of ik je ze vertel weet ik nog niet maar dat zal zeker niet gebeuren in de eerste maand nadat ik je op een site ben tegengekomen.

En of jij me nog op een bdsm-site zult ontmoeten, is de vraag want ik ben afgeknapt op de vereisten van het kennismaken met dominante mannen. Ik wil gewoon lekker kletsen over ditjes en datjes. Ik wil je leren kennen, zoals jij mij.

We hebben het gezellig tot we wat vertrouwder zijn, elkaar diep in de ogen hebben gekeken. Tot we daar zijn waar ik je voldoende vertrouw met dat wat ik voor iedereen verborgen heb gehouden al die jaren. Pas dan zal ik vertellen -zonder iets weg te laten - over dat wat mij “beweegt en drijft.”