“Toeval bestaat niet” en “de werkelijkheid is vreemder dan fictie” zijn zinnen die ik me geregeld laat ontvallen de laatste maanden. Maar als toeval niet bestaat, als toeval geen toeval is, dan is het fate, het lot, voorbestemming of nog dieper, enger en overweldigender. En of ik daar in geloof…?
Ooit zette ik een advertentie in een krant, The Guardian. Een man, op visite bij zijn broer, pakte de krant van de salontafel en zag tot zijn verrassing dat er contactadvertenties in stonden. De week erna kocht hij, geheel tegen zijn gewoonte in, die krant en niet The Times. U begrijpt wat er gebeurde. Toeval bestaat niet.
Ik keerde terug naar de site waar ik iemand die belangrijk voor mij was geweest was tegengekomen – of hij mij. Er stond een tweetalige advertentie precies zoals mijn advertentie waar deze Willem indertijd op had gereageerd. Ik bekeek de Engelse tekst en herkende de schrijver al had hij nu een andere schuilnaam.
Bij deze site hoort ook een eigen e-mailbox en ik mailde hem daar onder zijn echte voornaam, complimenteerde hem met zijn tekst en zei hem vooral wat aan dat Engels te doen. Ik ben ik en na een paar dagen vond ik dat ik die tekst beter zelf even voor hem kon verbeteren. Ik mailde het product van mijn werk.
Uit het antwoord dat retour kwam bleek dat de man van de advertentie niet de man was die ik kende ook al besefte hij dat zelf nog niet. Wel droeg hij dezelfde voornaam als Willem en had net als “mijn” Willem ooit een korte relatie gehad met een Merel. Toeval?
Ik heb een vriendin, ook onderdanig, onze wensen lijken wel op elkaar voor de vlugge lezer maar zijn absoluut niet identiek. Onze namen zijn bijna gelijk. Haar teksten vallen op want ze schrijft geen standaardcontactadvertentie – bestaan die eigenlijk nog? Ongeveer gelijktijdig hadden wij een tekst uitstaan. Een man herkende die van mij en mailde mij hierover.
Toen kort erna de advertentie van Meryl verscheen, kreeg ik opnieuw mail van hem. Ik mailde hem dat ik niet twee teksten naast elkaar had uitgezet. Hij geloofde mij niet en mailde mij op Meryls e-mailadres. Zij verzekerde hem dat Merel en Meryl twee verschillende vrouwen zijn met toch echt andere wensen. Nog geloofde hij het nog niet.
Zelfs nadat wij met zijn drieën ge-msn’d hadden geloofde hij niet dat ik niet Meryl was en zij niet Merel. Tegelijkertijd maar onafhankelijk van elkaar hebben wij zijn mailadres geblokkeerd. Hard maar even nodig. Soms maken mensen de werkelijkheid tot fictie.
Er was een man, hij heette Fer en ferdween in de grijze Amsterdamse nacht om nooit meer tevoorschijn te komen. Er was een man die mij mailde op een manier die mij heel erg aan Fer deed denken. Hij bleek die naam ook te dragen. Hij was een ander. Of niet? Er was een man die zei mij te kennen maar dat niet overtuigend bewees. Hij kent mij niet. Of wel? Fictie en werkelijkheid, soms maakt het je gek.
En dan zegt iemand een afspraak af, te laat om dat nog fatsoenlijk en eerlijk te doen beroept hij zich op voortekens die niet goed zouden zijn.... Nee, de voortekens zijn niet goed als je niet zegt wie je bent, wat je doet, wat jij wilt dat ik voor jou ga betekenen, wat jij mij kan bieden, wilt bieden, moet bieden opdat ik kan en wil en zal zijn wie ik onvermijdelijk ben, wil en moet zijn voor jou en voor mij.
Ik weet dat er meer mannen rondlopen die Fernando heten, meer Willems die ooit wat met een Merel hadden, meer mannen die toevallig op het juiste moment op de juiste plaats mij tegenkwamen of ik hen. Ik geloof in het lot en dat wij dat een handje kunnen helpen. Ik geloof in voortekens maar ik besef dat de werkelijkheid alles overtreft. Ik ben op zoek naar die werkelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten